Ga naar hoofdinhoud

Een ander verhaal over ouder worden

In een tijd waarin ouderenzorg vaak draait om systemen, indicaties, personeelstekorten en ‘zorgen voor’, laat Stichting Ludgerus zien dat het anders kan: een warme gemeenschap waar ouderen zelfstandig wonen, voor elkaar zorgen en samen actief leven. Geen zorgcentrum, maar een buurt in het klein. Geen bewoners die afhankelijk zijn, maar mensen die onderdeel zijn van een levend geheel. In Deventer is een voormalig bejaardenhuis omgevormd tot een vitale, warme gemeenschap met ongeveer 300 bewoners. Hier leven mensen samen actief, zorgen ze voor elkaar, en is zorg beschikbaar als het nodig is, maar nooit leidend.

Dit artikel inspireert én biedt een concrete leidraad voor wie dit model wil opschalen. Want goed voorbeeld doet volgen, mits je weet hoe.

De essentie van Ludgerus

Ludgerus is een plek waar wonen, welzijn en zorg met elkaar verweven zijn. Bewoners zijn onderdeel van een levendige gemeenschap waarin ze taken op zich nemen (receptie, boodschappen, ziekenhuisbegeleiding), elkaar ondersteunen en zichzelf blijven ontwikkelen. Zorg is beschikbaar, maar gericht op ondersteuning bij medische zaken. Alles draait om samen actief leven, niet om ‘ontzorgen’.

Kernprincipes van de aanpak:

  • Samen actief leven in plaats van ‘verzorgen’
  • Vrijheid met verantwoordelijkheid: bewoners weten wat er van hen verwacht wordt, maar niets is verplicht
  • Gemeenschapszin als medicijn: sociale interactie verlengt de periode van zelfstandigheid
  • Zorg als aanvulling, niet als fundament

Van klassiek naar community – van inspiratie naar implementatie in 4 fases

Waar in de klassieke zorgstructuur zorgverleners vooral ‘regelen’ en de touwtjes stevig in handen houden, kiest Ludgerus bewust voor een andere koers. Hier ligt de regie bij de bewoners zelf en hun netwerk. Die omslag vraagt niet alleen om een andere manier van organiseren, maar ook om een andere houding van iedereen die erbij betrokken is. Het vraagt vertrouwen, loslaten en een flinke portie lef.

In plaats van alles vanuit zorglogica te plannen, groeit het dagelijks leven bij Ludgerus organisch vanuit de gemeenschap. De persoonsalarmering is er als service en niet als kern van de zorg. Activiteiten worden niet vanuit een rooster bepaald, maar ontstaan uit de ideeën en initiatieven van bewoners zelf. Of het nu gaat om een kaartclub, samen koken of een themabijeenkomst: het komt van binnenuit.

Een cruciale rol hierin is weggelegd voor de vrijwilligerscoördinator, die fungeert als verbinder, aanjager en ondersteuner, als een echte community-builder. En ook de directie is geen abstracte macht op afstand, maar zichtbaar aanwezig. De directeur loopt rond in het gebouw, maakt praatjes met bewoners en is net zo aanspreekbaar als een buurvrouw of buurman. Zo ontstaat een cultuur waarin mensen zich gezien, gehoord en verantwoordelijk voelen, met elkaar en voor elkaar.

Op basis van de ervaringen van Ludgerus, is er een leidraad gemaakt hoe het Ludgerus-model elders op te bouwen =>

Lees onder de foto verder: de belangrijkste lessen, randvoorwaardes voor opschalen en door Ludgerus gedeelde documenten.

Randvoorwaarde voor opschaling

Wil je dit concept in je eigen organisatie of regio opzetten? Dan is een heldere vertaalslag nodig. Je kunt het concept niet letterlijk kopiëren, maar je kunt wel de principes overnemen. Dit zijn de cruciale voorwaarden: Het opzetten van een gemeenschap vereist een duidelijke visie en samenwerking met diverse partners. Het is essentieel om te begrijpen wat wel en niet werkt in dit model.

Concrete tips:

  • Samenwerking met woningcorporaties: Werk samen met organisaties zoals woonbedrijf Ieder1 om geschikte woonruimtes te realiseren.
  • Woonkeus-systeem: Gebruik bestaande systemen voor woningtoewijzing om transparantie en eerlijkheid te waarborgen.
  • Schaalgrootte: Streef naar een wooncomplex met minimaal 150 en maximaal 300 woningen om een levendige gemeenschap te behouden.

Resultaten

De resultaten van het Ludgerus-model zijn indrukwekkend. Bewoners ervaren een hogere levenskwaliteit, zorgprofessionals hebben meer voldoening in hun werk, en de organisatie functioneert efficiënter. Hieronder per doelgroep de resultaten:

  • Bewoner: Vitaler, actiever, socialer en betekenisvol leven. (Meet de tevredenheid en betrokkenheid van bewoners regelmatig om verbeterpunten te identificeren.)
  • Zorgverlener: Meer voldoening, minder regeldruk, nauwe samenwerking (Zorg voor een werkomgeving waarin zorgprofessionals zich gewaardeerd en ondersteund voelen.)
  • Netwerk/familie: Betrokkenheid en duidelijke rolverdeling
  • Organisatie: Duurzame inzet van zorgcapaciteit, tevreden bewoners én team (Door de inzet van bewoners en vrijwilligers kunnen kosten worden bespaard op lichte zorgvragen.)

Tot slot: de grootste les

“Denk niet vanuit zorg, maar vanuit leven. Vraag niet: wat moeten wij doen? Maar: wat kunnen bewoners zelf en wat hebben ze daarbij nodig?”

Als je dit écht meent, moet je ook durven loslaten. En dat vraagt lef, vertrouwen en vooral: een duidelijke visie.

Wil je dit model opschalen of ermee experimenteren? Start klein, begin met een gebouw, betrek bewoners, en laat het groeien. De kracht van Ludgerus zit niet in de stenen of de zorg, maar in het vertrouwen dat mensen samen méér kunnen dan je denkt.

Meer informatie

Wil je meer zien of lezen. Ludgerus heeft verschillende documenten aangeboden:

(klik op de playknop hiernaast voor een filmpje waarin het concept wordt uitgelegd in 1 minuut)

Download hier de praatplaat van Lugerus
/>